A Cultural Landmark

Αληθινό «αρχιτεκτονικό διαμάντι», το ΚΠΙΣΝ είναι ένα μνημειακό έργο, από εκείνα που σφραγίζουν μια πόλη και μια εποχή.

Η κατασκευή του διήρκεσε 10 χρόνια. Kόστος, 630 εκατ. ευρώ. Πριν από 5 χρόνια, όταν παραδόθηκε στο κοινό, ο ξένος Τύπος έκανε λόγο για «νέο Παρθενώνα». Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν είναι απλώς ένας «ζωντανός» πολυχώρος πολιτισμού, άθλησης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας, είναι, κυρίως, ένα τοπόσημο. Ένα κτίριο που «συνομιλεί» με την Αθήνα, αποτυπώνει το πνεύμα, την αισθητική, τη νέα ιστορία της. Και την αλλάζει. Η ιδέα του ΚΠΙΣΝ γεννήθηκε το 2004, όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανέλαβε ένα τριπλό project: τη μεταστέγαση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, τη δημιουργία μιας νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης, αλλά κι ενός μεγάλου πάρκου για την Αθήνα. Στην έκταση του παλιού Ιπποδρόμου, στο φαληρικό Δέλτα, που παραχωρήθηκε από το ελληνικό Δημόσιο, ο αρχιτέκτονας Renzo Piano «σήκωσε» έναν τεχνητό λόφο, με ήπια κλίση, κάτω από τον οποίο χτίστηκαν –σχεδόν σαν υπόσκαφα– τα δύο γυάλινα κτίρια του Κέντρου. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: 210 στρέμματα πρασίνου που «ακροβατούν» πάνω σε γυαλί, ένα σύμπλεγμα που το διαπερνά το φως, ελαφρύ σαν αεράκι, βιώσιμο, ορθό περιβαλλοντικά, προσβάσιμο στους πάντες.

Σαν μια νέα αθηναϊκή Αγορά, το ΚΠΙΣΝ προσκαλεί καθημερινά το κοινό σ’ έναν χώρο όπου μπορεί να συναντηθεί, να συνομιλήσει, να διαβάσει ή να δανειστεί βιβλία, να δει υπέροχες λυρικές παραστάσεις με διεθνείς καλλιτέχνες, να παραστεί σε συναυλίες, εκθέσεις, διαλέξεις, να αθληθεί, να κάνει κηπουρική στον Λαχανόκηπο, να δει ταινίες στο Ξέφωτο, να φάει και να χαλαρώσει δίπλα στο κανάλι, με τα σιντριβάνια που «χορεύουν» υπό τους ήχους κλασικής μουσικής. Ή, απλώς, να ανέβει ως τον φάρο, στα 30 μέτρα –το υψηλότερο σημείο του ΚΠΙΣΝ–, για να απολαύσει την πανοραμική θέα στο μεγαλειώδες χάος της Αθήνας: από την Ακρόπολη ως κάτω τη θάλασσα, τον Πειραιά και τον Σαρωνικό. Κι εκεί, να βεβαιωθεί πως αυτό που είπε ο Renzo Piano, παραδίδοντας το έργο, είναι αλήθεια: η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο.

____________________________
TEXT : Kallia Kastani
PHOTOS : Yiorgis Yerolymbos