Fast Forward Fashion

Δήμητρα Κολοτούρα
Η γυναίκα που πάντρεψε τη δημιουργικότητα με την παράδοση, ανεβάζοντας τη μόδα στα ουράνια της επιτυχίας.

Άφησε πίσω της το βροχερό Λονδίνο και μια λαμπρή καριέρα στο marketing, έφτασε μέχρι το Σουφλί και τα Πομακοχώρια, και μέσα από το brand Zeus+Dione σύστησε σε ολόκληρη την υφήλιο την κουλτούρα και την κληρονομιά της ελληνικής μόδας.

Η ιδέα της Zeus+Dione γεννήθηκε, 11 χρόνια πριν, σε κάποιο μπαλκόνι της Σύρου. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας από εκείνη την ημέρα...

Ήταν Αύγουστος, σχεδόν μεσάνυχτα, και μ’ ένα ποτήρι κρασί στο χέρι συζητούσαμε με την καλή φίλη μου Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη για το άσχημο σημείο στο οποίο είχε φτάσει η χώρα μας. Εκείνη την περίοδο, λόγω της τεράστιας οικονομικής ύφεσης, βρισκόταν σε όλα τα κανάλια του εξωτερικού υπό τους τίτλους «Grexit» και «Lazy Greeks». Πάνω στην κουβέντα, συμφωνήσαμε ότι όλο αυτό που γίνεται προς εμάς τους Έλληνες είναι πάρα πολύ άδικο και πως υπάρχουν πολλοί και σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι σε πάρα πολλούς τομείς. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, πως δεν υπάρχει ένα brand που να δείχνει την κουλτούρα και την κληρονομιά μας. Κατά καιρούς, σίγουρα υπήρξαν σπουδαίοι δημιουργοί όπως ο Τσεκλένης και ο Παρθένης, αλλά στην κεντρική τους σκέψη δεν υπήρχε η ιδέα του να πάρουν πολιτιστικά στοιχεία της Ελλάδας και να τα ενσωματώσουν στις δημιουργίες τους. Εμείς αυτό θέλαμε να κάνουμε: να δείξουμε στο εξωτερικό ότι είμαστε ένας πάρα πολύ σημαντικός λαός.

Άρα αποφασίζετε να φτιάξετε ένα brand που να εκπροσωπεί τη σύγχρονη ελληνικότητα στο εξωτερικό, χωρίς όμως να είστε άνθρωποι της μόδας. Δεν φοβηθήκατε;

Είμαστε τρελές! (γέλια) Από την άλλη, επειδή στα επαγγελματικά κινούμασταν πάντα με στρατηγική –εγώ ήμουν άνθρωπος του μάρκετινγκ και η Μαρέβα των χρηματοοικονομικών–, κάναμε ένα business plan και αποφασίσαμε να το υλοποιήσουμε. Δεν φοβηθήκαμε καθόλου. Όταν δουλεύεις από μικρός κι όταν έχεις καταφέρει πράγματα στη ζωή σου, έχεις τη βεβαιότητα πως ό,τι κι αν συμβεί, μπορείς να ξαναρχίσεις από το μηδέν. Βλέπαμε τον κόσμο που από φόβο έπαιρνε τις οικονομίες του και τις τοποθετούσε σε τράπεζες του εξωτερικού κι εμείς λέγαμε «Πάμε να κάνουμε το αντίθετο! Ό,τι έχουμε, θα το βάλουμε σε αυτή την ιδέα. Θα επενδύσουμε στη χώρα μας και στους ανθρώπους της. Κι αν χάσουμε, χάσαμε. Ένα εγχείρημα είναι...».

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τι ακριβώς κάνατε στη ζωή σας;

Στο Λονδίνο, όπου ζούσα για πάρα πολλά χρόνια, είχα τη δική μου εταιρεία στρατηγικής επικοινωνίας για τουριστικά προϊόντα και συγχρόνως αυτή η εταιρεία ήταν και αντιπρόσωπος του BBC και του Condé Nast Traveller.

Φτιάξατε, λοιπόν, ένα business plan. Και μετά;

Μετά έπρεπε να βρούμε ανθρώπους, συνεργάτες και συνοδοιπόρους, με τους οποίους θα κάναμε πράγματα μαζί. Να ανακαλύψουμε τα πρόσωπα του υφάσματος και της χειροτεχνίας.

Κι έτσι ξεκινήσατε τα οδοιπορικά σε κάθε γωνιά της Ελλάδας...

Ακριβώς έτσι. Νομίζω πως αν κάποτε αναπολήσω κάτι από εκείνη τη δεκαετία, θα είναι αυτά τα οδοιπορικά. Με την τρέλα της καινούργιας ιδέας, σαν τα καρδιοχτύπια του έρωτα που δεν δέχεσαι ποτέ το «όχι» ως απάντηση, παίρναμε ένα αυτοκίνητο και πηγαίναμε παντού. Έτσι γνωρίσαμε στο Σουφλί έναν από τους βασικούς συνεργάτες μας, τον Κώστα Μουχταρίδη, ο οποίος, όταν μας είχε δει την πρώτη φορά, σκέφτηκε: «Τι θέλουν τώρα αυτές οι δύο ξανθές εδώ πέρα;». Θέλαμε το σπαθωτό μετάξι του για να φτιάξουμε φορέματα και πουκάμισα. Όταν του το είπαμε, μας κοιτούσε με απορία. Όλοι με απορία μας κοιτούσαν και μας έλεγαν «Μα, δεν γίνεται». Και σε όλους απαντούσαμε «Θα δούμε αν γίνεται ή όχι...».

Και με αυτό το «θα δούμε» βρεθήκατε στο Παρίσι για να παρουσιάσετε την πρώτη σας συλλογή.

Εκεί δείξαμε για πρώτη φορά τα ρούχα μας σε ένα showroom και θυμάμαι ότι μπήκε η ιδιοκτήτρια του Matches Fashion, η οποία, καθώς προχωρούσε, κοντοστάθηκε μπροστά στα Zeus+Dione και μας είπε «Τι είναι αυτό; Αφού η χώρα σας καταστρέφεται...». Κι απαντήσαμε «Η χώρα μας είναι σε δύσκολη φάση, αλλά σίγουρα δεν καταστρέφεται». Έτσι, μας δόθηκε το πάτημα να πούμε τη φορτισμένη με αξίες και αλήθειες ιστορία μας. Ότι υπάρχει ένα ελληνικό brand που έχει τρομερή ποιότητα και, συγχρόνως, κουβαλάει την ιστορία και την κληρονομιά της χώρας του. Τότε, πήραμε την πρώτη μας παραγγελία... Τhe rest is history.

Όταν γυρίσατε από το Παρίσι, πώς αισθανθήκατε; Είπατε «Τα καταφέραμε»;

Δεν το είπαμε ποτέ. Ακόμη και τώρα δεν το λέμε. Η σημαία μας από τότε μέχρι σήμερα είναι η διατήρηση της ποιότητας. Γι’ αυτό ήμασταν πάντα και παντού από πάνω: στους αργαλειούς, στις κοπές, στα ραψίματα, με πολλή αγωνία, χωρίς Σαββατοκύριακα και χωρίς ωράριο. Στόχος μας ήταν να είναι ικανοποιημένοι αυτοί οι οποίοι έπαιρναν ένα ελληνικό προϊόν. Δεν κληρονομήσαμε το όνομα ενός μεγάλου οίκου. Για να το κάνουμε μεγάλο, δουλέψαμε σκληρά.

Ποια στιγμή εκείνων των ημερών ήταν η κορυφαία;

Είναι τόσες οι μικρές κορυφαίες στιγμές, που δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Κορυφαία στιγμή ήταν όταν πήραμε την παραγγελία μας από το Νet-A-Porter και βλέπαμε να τρέχουν στις διαφημίσεις τους τα φορέματά μας. Κάθε φορά που οι Ελληνίδες μας έλεγαν «Μας κάνετε υπερήφανους». Όταν η Μαρία Γκράτσια του Οίκου Dior είδε τη δουλειά μας και μας επέλεξε να κάνουμε το ύφασμα για την κολεξιόν της.

Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία με τον Dior.

Στο Καλλιμάρμαρο, όταν έβλεπα τα φορέματά μας να περνούν από μπροστά μου, έκλαιγα. Επειδή μιλάμε για κολοσσούς και ανθρώπους με τρομερή εμπειρία, το γεγονός ότι εντυπωσιάστηκαν από τις δημιουργίες μας, ήταν η πληρωμή μας για όλους τους κόπους και τη δουλειά που είχαμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

Τι ακολούθησε τη συνεργασία αυτή;

Κάτι εκπληκτικό! Η Σάρα Μάουερ, η κορυφαία δημοσιογράφος του κόσμου της μόδας, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε «Θέλω να έρθω να κάνω ένα documentary για εσάς». Δεν πίστευα στα αυτιά μου, γιατί είναι μία γυναίκα που ο λόγος της είναι βαρυσήμαντος. Για περισσότερο από μία εβδομάδα κάναμε ένα οδοιπορικό σε Σουφλί και Άργος. Θυμάμαι ήμασταν σε μια οικογένεια στα Πομακοχώρια, απέναντί μας στεκόταν μία από τις κεντήστρες, με το ένα παιδί της κρεμασμένο στο ένα της πόδι και το άλλο να της ζητάει φαγητό, κι εκείνη να είναι με το χαμόγελο και να μας δείχνει μια παλιά πλέξη. Η Σάρα συγκινήθηκε πολύ και μου είπε «Αυτό το πράγμα που κάνεις, το ότι βοηθάς αυτούς τους ανθρώπους κρατώντας την τέχνη τους ζωντανή, είναι πάρα πολύ σημαντικό».

Γιατί πετύχατε;

Πετύχαμε; Δεν ξέρω. Θεωρώ ότι η συνέπεια και το συναίσθημα είναι δύο παράγοντες πάρα πολύ σημαντικοί. Για να πετύχεις, πρέπει να βάζεις όλο σου τον εαυτό και να μην παρεκκλίνεις από τον σχεδιασμό. Όταν παντρεύονται αυτά τα δύο, είναι δύσκολο να αποτύχεις.

Ακούγοντάς σας, έχω την αίσθηση ότι για εσάς δεν υπάρχει χρονικό όριο στα «θέλω» ενός ανθρώπου.

Σαφώς και δεν υπάρχει. Η μεγαλύτερη ανοησία είναι οι πεποιθήσεις που βάζουν άλλοι στο κεφάλι μας. Όσοι λένε ότι «μέχρι αυτή την ηλικία πρέπει να έχεις καταφέρει τόσα κι αν δεν τα έχεις καταφέρει, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ», είναι για εμένα άνθρωποι περιορισμένης αντίληψης. Θεωρώ ότι ανά πάσα στιγμή ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι άλλο, κάτι το οποίο αγαπάει, είτε είναι στα είκοσι είτε στα εβδομήντα. Ο Ομπάμα έγινε πρόεδρος της χώρας του στα 42 του και ο Τραμπ στα 72 του. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει η στιγμή σου. Ποιος βάζει το πλαίσιο και τα όρια; Μόνο το μυαλό μας. Οι άνθρωποι που έχουν ανοιχτές τις κεραίες τους, έχουν την υποχρέωση να λαμβάνουν ερεθίσματα και να αλλάζουν συνεχώς.

Η τύχη τι ρόλο παίζει σε όλο αυτό;

Παλιά πίστευα πολύ στην τύχη, τώρα πλέον δεν πιστεύω. Έλεγα «Τι τυχερή που είμαι που πήρα το BBC. Είμαι 27 ετών και με επέλεξαν από εκατοντάδες γραφεία στο εξωτερικό». Δεν ήταν τύχη. Είχαν δει τα ποσοστά αύξησης του budget που είχα κάνει στο Condé Nast. Κανένας δεν σου δίνει δουλειά επειδή είσαι χαριτωμένος ή σε συμπάθησε. Μου λένε πολλές φορές «Ήσουν και τυχερή με το Zeus+Dione». Αν ήξερε ο κόσμος τι δουλειά υπάρχει από πίσω... Είναι σαν να βλέπεις την κορυφή του παγόβουνου κι όχι τον ογκόλιθο από κάτω.

Αν δίνατε έναν ορισμό στην ελληνική μόδα, ποιος θα ήταν αυτός;

Ότι περνάει μια αναγέννηση με διαφορετική αφετηρία, με άλλα κίνητρα και πιο οργανωμένα. Και θεωρώ πως σε αυτόν τον τομέα δώσαμε λίγο τον βηματισμό και πολλοί ακολουθούντα βήματά μας. Κι αυτό είναι ωραίο πράγμα... Τα θερμότερα λόγια από γυναίκες ποιας εθνικότητας τα έχε-τε ακούσει; Οι πιο απαιτητικές, που είναι οι Γαλλίδες, μας λατρεύουν, γιατί θεωρούν ότι τα ρούχα μας είναι πολύ κοντά στην κουλτούρα τους. Και απλά και σέξι και δυναμικά και ρομαντικά.

«Πάντα να έχεις το διαβατήριό σου στην τσάντα σου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις...», σας συμβούλευε η μητέρα σας. Αν αυτή τη στιγμή μπορούσατε να πάρετε το πρώτο αεροπλάνο, πού θα επιλέγατε να πάτε;

Πουθενά, γιατί τα καλοκαίρια στην Ελλάδα είναι μαγικά.

INTERVIEW : ROMINA XYDA
PHOTOS : YIORGOS KAPLANIDIS