PARADISE LOST?

Οι δέκα σημαντικότεροι υγρότοποι της Ελλάδας μέσα από τον φακό του Περικλή Μεράκου.

H πρώτη φωτογραφία του ήταν το πορτρέτο της οικογένειάς του. Η δεύτερη, εκείνο της κοπέλας του. Μετά έχασε τον λογαριασμό. Οπαδός της θεωρίας που θέλει την ομορφιά «θέμα οπτικής γωνίας» αλλά και συνειδητής θέσης, δεν σταμάτησε στιγμή να εκπαιδεύεται, μέχρι που κατάφερε να μετατρέψει ένα απλό «κλικ» σε μία ολόκληρη ιστορία. Κάτι σαν αφήγημα που το ακούς, απλώς κοιτάζοντάς το. Και που το θαυμάζεις ακόμη κι αν δεν εκπέμπει αντικειμενική ομορφιά. Ιδίως τότε. Μια φορά έμεινε για τέσσερις ολόκληρες μέρες κάτω από τη βροχή, προκειμένου να φωτογραφίσει τη λίμνη Κερκίνη έτσι όπως ήθελε να τη δει. Κι άλλες τόσες, ακοίμητος φρουρός της στιγμής, στα αμέτρητα ταξίδια του ανά την Ελλάδα. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει προορισμούς – όλοι είναι όμορφοι. Μια μικρή υπεροχή δίνει μόνο σε εκείνους που κατάφεραν να παραμείνουν αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου και των ανθρώπων, όπως η Φλώρινα, οι Πρέσπες και η πατρίδα του, η Μάνη. Αδυναμία του, οι ανθρωποκεντρικές φωτογραφίες, μέχρι τη στιγμή που διαπίστωσε πως και τους τόπους μπορείς να τους αγαπήσεις το ίδιο πολύ.

Kάπως έτσι καταπιάστηκε με το project «Paradise Lost?» και βρέθηκε, έτσι όπως μόνο εκείνος ξέρει και μπορεί, να φωτογραφίζει τους δέκα σημαντικότερους υγροτόπους της χώρας με διεθνή οικολογική σημασία. Από τον φακό του έχουν παρελάσει σπάνια είδη πουλιών, λίμνες, βάλτοι, λιμνοθάλασσες. Η διαπίστωσή του, πως ο πλανήτης είναι μία αλυσίδα που, για να μη σπάσει, οφείλουμε να σεβαστούμε τον κάθε του κρίκο. Σήμερα, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα οπτικό ποίημα από φωτογραφίες και βίντεο χωρίς καθόλου λόγο. Με ελάχιστη μουσική επένδυση και αλληλουχία εικόνων, κάτι σαν ύμνο στην άγρια και ανόθευτη πλευρά της ζωής…

_____________________________________
PHOTOS : PERIKLES MERAKOS