Enchanting Wetlands

Η ακριτική περιοχή των Πρεσπών, με το άγριο τοπίο, εξαγνίζει την ψυχή και ημερεύει τον νου.

Η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα, οι δύο λίμνες που απλώνονται σε μία τεράστια έκταση 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων στα βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδας, είναι πολύ περισσότερα από έναν υγροβιότοπο διεθνούς ενδιαφέροντος. Είναι ολοζώντανα σύμβολα της φύσης στην πιο πληθωρική της μορφή, μάρτυρες προαιώνιων θρύλων και ιστορικών γεγονότων που επιβιώνουν μέσα σε παγωμένα νερά. 

Εδώ, όλα είναι αλλιώς, ο χρόνος κυλάει διαφορετικά, κι εσύ δεν μπορείς παρά να γίνεις κοινωνός αυτού του αλλόκοτου κόσμου. Ξυπνάς με τον ήχο από το κουδούνισμα των κοπαδιών και τη μυρωδιά της ανόθευτης γης. Ανασαίνεις καθαρό, κρύο αέρα που παγώνει την ανάσα – ακόμη και τον Ιούνιο. 

Η γειτόνισσα φέρνει φρέσκα αυγά για να σε κεράσει, ένας βοσκός βγάζει το κοπάδι για την πρωινή του βόλτα, λίγο παραπέρα μερικά άλογα βόσκουν ελεύθερα στο πιο αγνό χορτάρι. Παρακολουθείς τη ζωή στα μεγάλα υψόμετρα, με μια κούπα ζεστό καφέ να αχνίζει στα χέρια σου, ακούγοντας ιστορίες για τις αρκούδες, που φέτος κατέβηκαν πιο χαμηλά από άλλες χρονιές, ή για τα αγριογούρουνα, που σουλατσάρουν τα βράδια λίγο έξω από το χωριό.

Παίρνεις τον δρόμο για τον γύρο της Μικρής Πρέσπας, ένα οδοιπορικό σε πανέμορφα χωριά όπως η πνιγμένη σε δάση βελανιδιάς και κέδρου Μικρολίμνη, ο Άγιος Γερμανός με τον διάσημο παραδοσιακό νερόμυλο και ο θρυλικός Άγιος Αχίλλειος, το μικροσκοπικό νησάκι με τη βασιλική τού ομώνυμου αγίου, του 10ου αιώνα, το οποίο προσεγγίζεις διασχίζοντας μία πεζογέφυρα 650 μέτρων. Eνδιαφέρον έχουν και άλλα χωριά της περιοχής, όπως η Οξυά, οι Καρυές, ο Λευκώνας, η Καλλιθέα, το Πλατύ, ο Λαιμός, η Πύλη, ο ερειπωμένος Μηλεώνας με τα πλινθόσπιτα σπίτια και το Βροντερό, ο τελευταίος οικισμός πριν την Αλβανία.

Κι ύστερα, συνεχίζεις για ένα αυτοτελές ταξίδι που θα σε βγάλει για τη Μεγάλη Πρέσπα, τη μεγαλύτερη λίμνη των Βαλκανίων, που βρίσκεται σε υψόμετρο 853 μέτρων, μέσα στα σύννεφα, με τα νερά της να διασχίζουν ανεμπόδιστα τρεις χώρες: την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία. Κάνεις μια στάση στους Ψαράδες, το μοναδικό ελληνικό χωριό που βρίσκεται στις όχθες της. Οι ντόπιοι σου λένε ότι οι πλάβες, οι παραδοσιακές ξύλινες βάρκες της περιοχής, είναι το σπίτι τους, η λίμνη η ζωή τους – και σε φιλεύουν γριβάδι (το μεγαλύτερο ψάρι που ζει στις λίμνες) μαζί με μνήμες απ’ τα παλιά. 

Και πιο μετά, περιπλανιέσαι στο Εθνικό Πάρκο Πρεσπών με τις καλαμιές και τα χιλιάδες είδη φυτών και δέντρων, πας βαρκάδα στα βυζαντινά ασκηταριά της Μεγάλης Πρέσπας, που χρησιμοποιούσαν μοναχοί πριν από πολλούς αιώνες, οδηγείς ανάμεσα στις τεράστιες εκτάσεις με τα περίφημα φασολοχώραφα, μαζεύεις άγρια μανιτάρια που φυτρώνουν στα δάση. Μαθαίνεις πώς γίνεται η απόσταξη του τσίπουρου και πώς εκτρέφουν οι ντόπιοι τις αγελάδες. Παρατηρείς εκατοντάδες πουλιά μαζί και τους αργυροπελεκάνους που έρχονται εδώ, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη αναπαραγωγική αποικία σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακούς τους ήχους των πάγων που σπάνε στη λίμνη και αισθάνεσαι ότι αυτός ο τόπος ημερεύει όσο κανείς άλλος την ανθρώπινη ψυχή.

_________________________________________________________
TEXT & PHOTOS : STEFANOS GOGOS / MARIA PASSARIVAKI