Surfers’ Paradise

Πόσο πολύ θα µπορούσαν οι surfers να αγαπήσουν έναν σεισµό 7,5 Ρίχτερ; Αν αυτή η ερώτηση γινόταν στις 9 Ιουλίου του 1956, όταν η Αµοργός –και πολλά νησιά του Αιγαίου– σχεδόν µετακινήθηκε από τη δόνηση, θα ήταν άκοµψη. Όµως, τότε ήταν που, εκεί, στο πιο νότιο άκρο της Ρόδου, µια λωρίδα από άµµο θα βυθιζόταν σε βάθος 9 µέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Η φύση και ο χρόνος θα σµίλευαν µία αµµώδη λωρίδα στο Αιγαίο που ενώνει το Πρασονήσι µε τη Ρόδο. Για τους οικογενειάρχες της ασφάλειας και της άνεσης, Πρασονήσι σηµαίνει γκρίνια, άµµος και αέρας. Για τους surfers, όµως, και τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, είναι ένας µικρός παράδεισoς για µύστες: κύµατα να χτυπούν κι από τις δύο µεριές της (διπλής) παραλίας, καταγάλανα νερά και αέρηδες να σπρώχνουν τη σανίδα στον Θεό και θέα µέχρι εκεί που αντέχουν τα µάτια. Δεν είναι για όλους, δεν είναι καν για λίγους: το Πρασονήσι είναι για surfers και εραστές της αλµύρας, ένα νησάκι-χερσόνησος, φτιαγµένο από Ρίχτερ και αλάτι