The Holy State

Είναι επτά το πρωί και η Ουρανούπολη, το τελευταίο σύνορο πριν από την πολιτεία του Θεού, έχει ήδη ξυπνήσει. Στο ταξίδι για το Άγιο Όρος δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα. Ίσως μια αλλαξιά και απαραιτήτως το «διαμονητήριο», κάτι σαν βίζα που εξασφαλίζει την είσοδό σου στον εκπληκτικό αυτόν τόπο. Το φέρι αναχωρεί στις 09:45. Στο κατάστρωμα θα συναντήσεις όλες τις φυλές. Αυτοί που έχουν ξανάρθει δείχνουν πιο άνετοι. Στα πρόσωπα των νιόφερτων διακρίνεις την προσμονή. Το πλοίο φτάνει στη Δάφνη, το λιμάνι του Όρους, στις 12:00. Από εκεί, κάποιοι επιβιβάζονται σε άλλο καραβάκι για τις μονές της νοτιοδυτικής πλευράς, ενώ οι περισσότεροι παίρνουν το λεωφορείο που οδηγεί στις Καρυές, την πρωτεύουσα, τραβώντας προς τα μοναστήρια της ανατολικής πλευράς. Παρότι υπάρχουν μικρά βαν, που μεταφέρουν τους επισκέπτες έναντι συμβολικού κόστους, ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις την περιπέτεια είναι η πεζοπορία

Το φυσικό τοπίο σε καθηλώνει. Η κορυφή του όρους Άθω δίνει στον χώρο μία διάσταση μυστικιστική. Το βουνό ξεπερνάει τα 2.000 μ. και κορυφώνεται σε μία εντυπωσιακή μαρμάρινη πυραμίδα, συνήθως χιονισμένη. Καστανιές, οξιές, πουρνάρια, κουμαριές, κυπαρίσσια αφθονούν, ενώ σπάνια και αυτοφυή βότανα βρίσκονται παντού. Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η πανίδα. Ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αηδόνια, αετοί, γεράκια, ερωδιοί, κορμοράνοι, κουκουβάγιες, τσαλαπετεινοί, αλεπούδες ζουν στην περιοχή και συχνά η εξοικείωσή τους με τους ανθρώπους μοιάζει απόκοσμη. Σήμερα, το Άγιο Όρος αποτελείται από 20 ιερές μονές, στις οποίες διαμένουν περί τους 1.500 μοναχούς. Οι περισσότεροι Έλληνες, υπάρχουν όμως και αρκετοί Σέρβοι, Ρώσοι και Βούλγαροι. Κάθε μοναστηριακή κοινότητα έχει τη δική της ιστορία, τα δικά της χαρακτηριστικά, τη δική της ανθρωπογεωγραφία και φωτίζει με το δικό της ιδιαίτερο φως.

Εδώ η φιλοξενία αποτελεί αξία με αναφορά στον άνθρωπο αλλά και τον Θεό. Ο υποψιασμένος ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει κειμήλια, να βιώσει την Ορθόδοξη εκδοχή του συμπυκνωμένου αλλά και ανεστραμμένου χρόνου (ισχύει η βυζαντινή ώρα, που σημαίνει ότι η ανατολή συμπίπτει με την ώρα 0:00:00), να συμμετάσχει σε Ακολουθίες μέσα στη νύχτα, να κάνει ψυχωφελείς συζητήσεις με μοναχούς, να αλληλεπιδράσει με ενδιαφέροντες ανθρώπους, να γνωρίσει την αμπελουργία και τις καλλιέργειες. Το φαγητό που προσφέρεται στις κοινές τράπεζες –ομελέτα με λαχανικά, ψωμί, φέτα, σταφύλι και κρασί– για κάποιους δεν είναι επαρκές. Σε αυτήν την περίπτωση η προμήθεια ξηράς τροφής είναι καλή ιδέα. Στο Άγιο Όρος η κρεατοφαγία απαγορεύεται, επιτρέπεται όμως η ψαροφαγία. Απαγορευμένο είναι, επίσης, το να μιλάς κατά τη διάρκεια του φαγητού. Ο ύπνος δύσκολα υπερβαίνει τις έξι συνεχόμενες ώρες. Ο κατευνασμός των παθών περνάει μέσα από την κόπωση, την οποία ο επισκέπτης πρέπει να ασπαστεί, εάν θέλει να ενταχθεί ουσιαστικά στη ζωή των μοναστηριών. Κι αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Διότι το Άγιο Όρος δεν είναι τόπος για εκδρομή. Είναι μία εμπειρία που οφείλεις να βιώσεις με τους δικούς της κανόνες.