A Thousand & One Nights

Η δύση του ηλίου στο κιόσκι τελειώνει και µια ανεπαίσθητη ευωδιά πορτοκαλοανθών πλανιέται στις στοές. Την αφωνία της θάλασσας που πρωταγωνιστεί στον ορίζοντα, καλύπτει το διαρκές κελάρυσµα του νερού στις µαρµάρινες γούρνες. Ανάβουν τα κεριά και η νύχτα γίνεται µαγική. Μόνο τα φώτα της πόλης από µακριά θυµίζουν το τώρα. «Για το βράδυ, έχω ετοιµάσει µια παµπάλαια συνταγή… πριν ακόµη οι ντοµάτες διεισδύσουν στα πιάτα της Μεσογείου», ακούς τον µάγειρα να λέει κόβοντας φρέσκα µυρωδικά έξω από το δωµάτιό σου. Η βραδινή δροσιά νοτίζει ακόµη τον χώρο. Νωρίς το πρωί είναι η καλύτερη ώρα για να µυρίσεις τα τριαντάφυλλα, πριν τα χτυπήσει ο ήλιος. Είναι εκεί, φυτεµένα άναρχα µπροστά στις πολεµίστρες του βυζαντινού κάστρου. Άλικα τριαντάφυλλα µε συγκλονιστική µυρωδιά. Στο λιµάνι µπαίνουν πολύχρωµα καΐκια. Για το πρωινό προτίµησε τον κήπο µε τις πορτοκαλιές, κάτω από το τζαµί µε τους περιστερώνες. Επάνω τους υπάρχουν χαραγµένες φιγούρες εξωτικών ζώων – η κατασκευή τους είναι µοναδική. Ένα πορτοκάλι, που πριν από λίγο βάραινε τα κλαδιά του δέντρου του, είναι τώρα στυµµένο στο ποτήρι σου. Αναζητώντας τον κήπο µε τα πιθάρια, µυρωδιά φρεσκοπλυµένων ρούχων σε συνεπαίρνει. Το µεσηµέρι θα σε βρει να περιπλανιέσαι ξυπόλυτος στα ζεστά µάρµαρα και τις κρύες πέτρες συντροφιά µε τον ήχο του νερού. Από τον χώρο του χαµάµ δραπετεύουν οι µυρωδιές µιας ξεχασµένης Ανατολής. Οι αλλεπάλληλες εικόνες του Ιµαρέτ… Σαν να ξεφλουδίζεις πορτοκάλι…